Wreedheid tegen dieren

Talloze katten, honden en andere dieren lijden en sterven iedere dag door het toedoen van de mensen die worden verondersteld voor hen te zorgen en te beschermen. Fysiek geweld, emotionele mishandeling en levensbedreigende verwaarlozing zijn de dagelijks realiteit voor veel dieren. Hun enige hoop is dat een meelevend persoon zich voor hen uitspreekt, voordat het te laat is. Lees alstublieft verder voor meer informatie over een aantal veel voorkomende vormen van wreedheid en wat u kunt doen om ze te stoppen.

Hoarding: een wrede verzameldrang

‘Dierenverzamelaars’ oftewel ‘dierenhoarders’ zijn niet slechts mensen die iets te veel dieren hebben – het zijn personen wiens geestelijke gesteldheid of dwangzucht, crimineel gedrag kan veroorzaken met verschrikkelijke gevolgen voor dieren, de families van de “hoarders” en hun gemeenschappen. Hoarders bestaan in vrijwel elke gemeenschap en bevinden zich onder leden van elke sociaaleconomische status, geslacht en opleidingsniveau. Een steeds vaker voorkomende en verontrustende trend zijn dierenhoarders die onder het mom van ‘dierenopvang’ of ‘reddingsacties’ werken. Honderden zieke, uitgehongerde, gewonde, stervende en dode dieren zijn aangetroffen bij invallen bij dergelijke hoarding-faciliteiten.

Experts zijn het met elkaar eens dat er drie kenmerken zijn van hoarding-gedrag die in bijna alle gevallen van hoarding voorkomen:

• Hoarders vergaren een groot aantal dieren.
• Hoarders slagen er niet in te voorzien in de fysieke en sociale behoeften van dieren, met inbegrip van voedsel, water, veterinaire zorg en hygiënische leefomstandigheden.
• Hoarders ontkennen of verzinnen smoezen voor de verschrikkelijke leefomstandigheden van hun dieren en, in sommige gevallen, hun kinderen.

Hoarders sluiten dieren vaak op in kleine kooien of kratten die bovenop elkaar worden gestapeld. Opgehoopte uitwerpselen en urine – dat vaak op elk oppervlak in de woning van hoarders wordt aangetroffen – kunnen gevaarlijk hoge niveaus van ammoniak creëren, die de huid, ogen en longen kunnen laten branden. Parasitaire besmettingen en ziekte-uitbraken verspreidden zich snel in deze overvolle omstandigheden. Er is meestal onvoldoende voedsel en water – als het zelfs al wordt verstrekt.

‘De link’: de cyclus van geweld beëindigen

Mensen die dieren mishandelen zijn laf – ze reageren hun problemen af op de meest weerloze slachtoffers beschikbaar – en hun wreedheid kruist vaak diersoorten. Uit onderzoek in psychologie en criminologie blijkt dat dierenmishandelaars de neiging hebben om hun misdaden te herhalen, alsmede een zelfde soort misdrijf te plegen tegen leden van hun eigen soort. Dit fenomeen staat bij wetshandhaving en humanitaire deskundigen bekend als ‘de link’. Het is voor ieders veiligheid van uiterst belang dat wetshandhavers en gemeenschappen gevallen van dierenmishandeling serieus behandelen en ervoor zorgen dat dierenmishandelaars naar behoren worden vervolgd en veroordeeld.

“Een ieder die zich heeft aangewend om geen waarde te hechten aan het leven van een levend wezen, loopt gevaar om ook aan mensenlevens geen waarde te hechten.”
– Dr. Albert Schweitzer, humanist

Uit een studie uitgevoerd door de Northeastern University en het Massachusetts SPCA in de Verenigde Staten is gebleken dat mensen die dieren mishandelen, vijf keer meer kans lopen om gewelddadige misdaden tegen de mens te begaan. Gedragsprofielen van criminelen door de FBI hebben consequent aangetoond dat veel seriemoordenaars en verkrachters in hun jeugd dieren hebben mishandeld. Ook hebben talrijke studies aangetoond dat de helft van alle seksuele moordenaars als kind of tiener dieren hebben mishandeld.

Veel beruchte moordenaars, waaronder Mary Bell, Robert Thompson en Jon Venables, evenals seriemoordenaars Ian Huntley, Thomas Hamilton (het Dunblane bloedbad), Fred West, Dennis Nilsen, Ian Brady en Raoul Moat begonnen allemaal eerst met het opzettelijk mishandelen van dieren.

Dieren worden ook vaak het slachtoffer in woningen geteisterd door geweld. Een in Nederland uitgevoerde onderszoeksstudie heeft het verband tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling vastgesteld. Veel mishandelaars proberen hun slachtoffers, zoals een partner of echtgenoot, onder druk te houden door de dieren van het slachtoffer te bedreigen, te martelen en/of te doden. De Nederlandse organisatie Kadera heeft geconstateerd dat in 55 procent van de gevallen, van respondenten uit opvanglocaties voor mishandelde vrouwen, wreedheid tegen dieren aanwezig was. Veel menselijke slachtoffers van huiselijk geweld zijn terughoudend om te vluchten, uit angst voor wat er zal gebeuren met hun dieren als ze er niet zijn om hen te beschermen. Daarom is het van uiterst belang dat de sociale dienst, dierenbescherming en overheidsinstellingen samenwerken om alle slachtoffers van huiselijk geweld te beschermen.

Oplossingen

Het is vanzelfsprekend wanhoop te voelen wanneer we horen over mensen die dieren opzettelijk verminken, martelen of doden. Maar net zoals wreedheid en lafheid de oorzaak kan zijn dit soortgedrag, zijn moed en een goed hart nodig om het te bestrijden.

Het enorm belangrijk om kinderen vanaf een jonge leeftijd bij te brengen hoe ze zich in kunnen leven in een ander levend wezen, zowel op school als door een goed voorbeeld van volwassenen. Meelevende ouders die er alles aan doen om dieren in nood te helpen, kunnen toekomstige generaties inspireren om diervriendelijke keuzes te maken, en ook onderwijsinstellingen spelen hierbij een belangrijke rol.

Het vergt moed om u uit te spreken als u vermoedt dat een dier wordt mishandeld. Als u vermoedt dat een dier in gevaar is, kunt u bellen met het landelijke meldnummer 144, dat is ondergebracht bij de Landelijke Eenheid (van de Nationale Politie). Wellicht is het feit dat PETA betrokken individuen, die net dat beetje verder gaan in het helpen van dieren, erkent door hen te eren met onze ‘Held voor Dieren’ award, een positieve kanttekening.

Wat u kunt doen

• Het voorkomen van hoarding en andere vormen van wreedheid tegen gezelschapsdieren begint met de strijd tegen het overbevolkingsprobleem van dieren. Zorg ervoor dat uw dieren – en die van familie, vrienden en buren – zijn gesteriliseerd of gecastreerd.
• Als u vermoedt dat dieren worden verwaarloosd of ‘verzameld’ – zelfs als het lijkt dat de persoon die voor hen verantwoordelijk zou moeten zijn, het goed bedoeld – bel dan alstublieft onmiddellijk het nationale meldnummer 144. Een eenvoudig telefoontje van een bezorgde buur kan talloze dieren redden van een langzame en ellendige dood.
• Houd uw gezelschapsdieren altijd binnenshuis en laat ze alleen buiten aan de lijn in een harnas, of in een omheind gebied onder toezicht. Katten en honden die worden toegestaan om zonder toezicht buitenshuis te gaan, zijn een makkelijk doelwit voor wrede mensen. Ook lopen ze risico om in contact te komen met vele andere gevaren, waaronder gedood worden in het verkeer, het innemen van gif, verdwalen en het bezwijken aan extreme weersomstandigheden.
• Help kinderen empathie voor dieren te ontwikkelen door hen een goed voorbeeld te geven: praat altijd vriendelijk tegen dieren en behandel hen op een zachtaardige manier; behandel dieren als gezinsleden door hen binnenshuis te laten leven, te borstelen, met ze te spelen en dagelijks met hen te wandelen, en neem kinderen nooit naar dierentuinen, circussen en andere plaatsen die dieren uitbuiten.