Deze hongerige ijsbeer bewijst waarom pescotariër zijn niet genoeg is
Documentairemaker Jerome Bouvier volgde twee ijsberenwelpen in de poolcirkel, broer en zus, om erachter te komen hoe de klimaatverandering hun overlevingsvermogen beïnvloedde. Het bekijken van de documentaire maakt een ding overduidelijk: in het belang van ijsberen en de planeet moeten we vegan worden. Pescotariër of vegetariër worden is nu niet genoeg om het tij te keren.
Hier kun je Face to face with the polar bear bekijken.
Zoals Bouvier uitlegt: “Naarmate de zee opwarmt, smelt het omringende ijs nog sneller. Het ijs op de Noordpool heeft al 40 procent van zijn dikte verloren. Het is een vicieuze cirkel die onomkeerbaar dreigt te worden.” Naarmate het ijs verdwijnt wordt de jacht op zeehonden, waar ijsberen van afhankelijk zijn om te overleven, steeds moeilijker voor ze. “De meeste ijsberen worden maar een jaar oud”, zegt Bouvier.
Veeteelt is verantwoordelijk voor meer broeikasgassen dan alle menselijke verkeerssystemen ter wereld samen. En daaronder valt ook het doden van vis voor voedsel. Commerciële vissers gebruiken brandstofverslindende schepen ter grootte van voetbalvelden om vis op te sporen. De schepen kunnen zes maanden op zee blijven en duizenden tonnen vis opslaan in gigantische vriezers. De dieren worden vervolgens in vrachtwagens vervoerd om in grote fabrieksslachthuizen te worden verwerkt, en hun lichaamsdelen worden verpakt en naar alle delen van de wereld vervoerd.
© iStock.com/Paolo Cipriani
Mensen eten veel meer vis dan andere dieren en doden er honderden miljarden per jaar. Negentig procent van de grote vispopulaties is inmiddels verdwenen, ook al kunnen mensen alle voedingsstoffen binnenkrijgen die ze nodig hebben zonder vis te eten. Omega-3-vetzuren zijn bijvoorbeeld ook te vinden in walnoten, lijnzaad en spruitjes.
Ook doden vissers elk jaar honderdduizenden vogels en zeedieren die daarna weggegooid worden, waaronder zeeschildpadden, dolfijnen, haaien, zeehonden, vissen van ‘niet-doelsoorten’, walvissen en andere dieren, als zogenaamde ‘bijvangst’. Garnalenschepen gooien 60 tot 80 procent van hun vangst weg. De 700.000 ton aan visuitrusting die elk jaar verloren of achtergelaten wordt, vervuilt de oceaan en doodt nog meer dieren.
“Fishing gear is designed to catch and kill marine life, and ‘ghost gear’—abandoned, lost or discarded fishing gear—is the most harmful form of marine debris for animals.” #seaturtle #education #awareness #protection https://t.co/PfeEp4gnME
— Save the Sea Turtle (@savetheseaturtl) 23 maart 2018
Aquacultuur is geen oplossing. De lichamen van vissen op deze fokkerijen zitten vol milieuverontreinigende stoffen, parasieten en ziekten, en de chemicaliën en antibiotica die visfarms gebruiken om ze te behandelen stromen de oceaan in, doden dieren en leiden tot uitstervingsgevaar voor sommige zalmpopulaties.
De enige manier waarop we klimaatverandering met succes kunnen stoppen en dieren en de planeet, inclusief de oceanen, kunnen beschermen, is door vegan te worden:
