Dakloosheid onder dieren

Dakloosheid onder dieren: het probleem en de oplossing 

Katten en honden zijn afhankelijk van mensen voor hun dagelijkse behoeften – voedsel, water, onderdak, veterinaire zorg, liefde en meer. Maar duizenden dieren in Nederland hebben niemand die voor hen zorgt, laat staan een warme en comfortabele plek om ’s nachts te gaan liggen. Velen lijden en sterven op straat, of worden geëuthanaseerd wegens medische redenen of gedragsproblemen, vaak veroorzaakt door gebrek aan een goede thuisplek. Dakloosheid onder dieren is een complex probleem, maar de oplossing is simpel: adopteer dieren uit een dierenasiel of van de straat in plaats van ze te kopen bij een fokker of een dierenwinkel, en voorkom dat ongewenste dieren worden geboren door uw gezelschapsdieren altijd te laten castreren of steriliseren.

Te veel dieren, te weinig goede thuisplekken

Op elk moment in Nederland zijn verscheidene honden – en talloze katten – dakloos. Honden en katten die op straat aan hun lot worden overgelaten, lijden en sterven vaak als ze aangereden worden door auto’s, worden aangevallen door andere dieren, bezwijken aan extreme temperaturen, honger en besmettelijke ziekten en worden blootgesteld aan andere gevaren. Veel dakloze dieren worden vergiftigd, neergeschoten, verminkt, gemarteld, in brand gestoken of gedood op andere wrede manieren.

Dieren worden vaak achtergelaten door de mensen van wiens zorg ze afhankelijk zijn. Eerder dit jaar werden dertien honden vastgebonden aan een paal in Rotterdam: een volwassen hond, een jonge hond, een moederhond, en maar liefst tien puppy’s die slechts een paar dagen oud waren. In een wijk in Gorinchem, waar verschillende huizen moesten worden gesloopt, werden tientallen katten door hun eigenaren achtergelaten, met inbegrip van een kat met een grote tumor op haar hoofd en een zwangere kat. Ze vond ook aquariumvissen gedumpt in een nabijgelegen sloot en een dood konijn bij het grofvuil, nog steeds in een kooi.

Wie is de schuldige?

Waarom zijn zoveel dieren dakloos? Fokkers en de gezelschapsdieren-industrie zijn belangrijke bijdragers aan deze crisis, omdat ze zorgen voor meer pups en kittens in een wereld die zelfs niet genoeg goede thuisplekken heeft voor alle dieren die reeds bestaan. Puppy- en kittenbroodfokkers – die dieren aan dierenwinkels leveren – laten nest na nest werpen, en veel van de honden en katten die gefokt worden in fokkerijen zullen ofwel zelf dakloos worden of thuisplekken opvullen die beschikbaar hadden kunnen zijn voor degenen die in dierenasielen wachten.

Mensen die hun dierlijke metgezellen niet castreren of steriliseren, hebben ook schuld. Sommigen denken misschien dat een kat of hond “slechts één nestje” te laten werpen, geen probleem is. Maar dat “ene nestje” kan snel leiden tot honderden of zelfs duizenden dieren, als de nakomelingen van dat nestje zelf puppies of kittens krijgen, enzovoort.

Ook halen veel mensen dieren in huis in een bevlieging of geven ze ‘cadeau’ zonder na te denken over de levenslange verbintenis die eraan is verbonden. Wanneer mensen ontdekken dat de zorg voor een dier meer inspanning, geld, tijd en geduld vergt dan verwacht, keren ze hun trouwe metgezellen vaak de rug toe.

Mensen die dieren verwerven als een ‘rage’, dumpen hen vaak weer net zo snel als de rage over gaat. Groot Brittannië rapporteerde een vervijfvoudiging van het aantal Siberische husky’s en Alaska-malamutes die na het succes van de Twilight films in de steek werden gelaten en een 137 procent stijging van het aantal ‘schoothondjes’ die tussen 2008 en 2013 werden opgegeven nadat mensen beroemdheden imiteerden die met kleine honden in hun handtassen gezien werden.

Staffordshire bull terriërs, Rottweilers, Akitas en andere rassen die vaak worden verkregen als macho ‘statussymbool’, worden vaak in de steek gelaten als ze te agressief in gedrag worden. En helaas worden veel dieren over het hoofd gezien of simpelweg in de steek gelaten vanwege hun ‘verkeerde’ kleur: dierenasielen in Nederland melden dat ze een overvloed aan zwarte katten in hun zorg hebben die niemand wil adopteren – een zwarte kat is op veel plaatsen onderwerp van bijgeloof. rapporteerde een 65 procent stijging van het aantal zwarte katten dat zij tussen 2007 en 2013 elk jaar ontvingen, en vermoedde dat de stijging te maken had met het feit dat zwarte katten niet zo goed te zien zijn in ‘selfies’.

Hoop voor dakloze dieren

De eenvoudigste, belangrijkste en meest effectieve manier om honden en katten te redden van al dit leed, is te voorkomen dat meer ongewenste dieren geboren worden, door dieren te steriliseren of castreren.

Elk dier dat gecastreerd of gesteriliseerd wordt, voorkomt wellicht dat honderdduizenden worden geboren om vervolgens te lijden en te sterven op straat, te worden misbruikt door wrede of nalatige mensen of te worden ziektes, agressie of gebrek aan een goed thuis. Zonder sterilisatie kunnen een vrouwelijke hond en haar nakomelingen in slechts zes jaar 67.000 pups werpen. In zeven jaar tijd kunnen een poes en haar nakomelingen maar liefst 370.000 kittens werpen!

Sterilisatie en castratie zijn alledaagse, betaalbare operaties die de gezondheid van dieren verbeteren: sterilisatie elimineert de stress en het ongemak dat vrouwelijke katten doorstaan tijdens krolse perioden, elimineert het risico op baarmoederkanker en vermindert het risico op borstkanker. Castratie zorgt ervoor dat mannelijke katten veel minder snel zwerven of vechten, voorkomt zaadbalkanker en vermindert het risico op prostaatkanker.

Gemeenschappen die wetgeving voor verplichte sterilisatie of castratie hebben ingevoerd, melden een significante vermindering van het aantal dieren dat in dierenasielen terechtkomt.

Wat u kunt doen

Ieder van ons kan naar een dag toewerken dat er voor elk dier een liefdevolle, permanente thuisplek is, door onze gezelschapsdieren te steriliseren of te castreren en door altijd te adopteren in plaats van een dier uit een dierenwinkel of bij een fokkerij te kopen. En moedig iedereen die u kent aan om hetzelfde te doen! Het is ook belangrijk om te overwegen of we bereid zijn de levenslange toewijding van de zorg voor een dier op ons te nemen, alvorens we een nieuw lid aan de familie toevoegen.