Hengelsport: recreatieve wreedheid

Hengelsport of vissen is een hobby die pijn doet. Zelfs als de vis wordt teruggegooid, lijden vissen enorm door deze wrede bloedsport.

Hun mond doorboord met een scherpe metalen haak; uit het water getrokken, stuiptrekkend en tegenstribbelend, in een omgeving waar ze niet kunnen ademen; en direct gedood, achtergelaten om te stikken of terug in het water gegooid, getraumatiseerd en soms met fatale verwondingen – vissen lijden verschrikkelijk in de handen van vissers.

Mensen die vissen, laten je geloven dat hun tijdverdrijf vooral gaat over het oog hebben voor de rust van de natuur. In werkelijkheid is het een gewelddadige, gevoelloze bloedsport. Als mensen honden en katten aan zouden doen wat vissers bij vissen doen, dan zouden ze terecht in de gevangenis worden geplaatst.

Een hobby die pijn veroorzaakt

Als ze uit het water gerukt worden, beginnen vissen te stikken. Vaak klappen hun kieuwen in en scheurt hun zwemblaas vanwege de plotselinge verandering in druk. Het is een werkelijk verschrikkelijke ervaring voor dieren – die pijn voelen, net als wij.

Dr. Donald Broom, een voormalig wetenschappelijk adviseur van de Britse overheid, legt uit: “De wetenschappelijke literatuur is heel duidelijk. Anatomisch, fysiologisch en biologisch, het pijnsysteem bij vissen is nagenoeg hetzelfde als die van vogels en zoogdieren”.

Vangen en teruggooien

Alleen ommdat een visser een vis teruggooit in het water, betekent niet dat het dier niet verwond is.

Onderzoeken tonen aan dat vissen die gevangen worden en vervolgens terug in het water worden gegooid, lijden aan ernstige fysiologische stress waardoor ze vaak sterven door shock. Vissen slikken vaak haken in en vissers proberen soms de haak terug te krijgen door hun vingers of een tang in de keel van de vis te duwen, waardoor ze niet alleen de haak eruit trekken, maar ook delen van de keel en ingewanden van de vis. Als vissen aangeraakt worden, raakt de beschermende laag op hun lichaam verstoord. Deze en andere verwondingen zorgen ervoor dat vissen gemakkelijk doelwit worden voor roofdieren als ze weer terug in het water zijn.

Volgens een visexpert kunnen slachtoffers van het vangen en weer teruggooien “kwetsbaar zijn voor roofdieren, niet in staat zijn om weg te zwemmen of, als ze aan het nesten zijn, niet in staat zijn dieren die hun nesten aanvallen af te weren. Sommige mannetjes die zouden moeten beschermen, zouden in feite het nest kunnen verlaten”.

Wat u kunt doen

U kunt van de natuur houden zonder dieren te verminken of doden. Wandel als u wilt langs de waterkant – maar laat uw vishengel thuis. En discussieer alstublieft met iedereen die beweert dat vissen niet kunnen voelen, of die beweert dat het vangen en teruggooien van vissen niet wreed is. Hengelsport is geen onschuldig tijdverdrijf – het is een wrede bloedsport.

FEITJES

• Tot 43 procent van de vissen die teruggegooid worden nadat ze gevangen zijn, sterven na zes dagen, volgens onderzoekers van de Oklahoma Department of Wildlife Conservation.
• Net als vogels, bouwen veel vissen nesten waar ze hun baby’s kunnen laten opgroeien. Anderen verzamelen kleine steentjes van de zeebodem om schuilplaatsen te maken waar ze kunnen rusten.
• In veel gevallen, zoals het geheugen, zijn de cognitieve krachten van een vis gelijk of beter dan die van ‘hoger’ gewervelde dieren, waaronder niet-menselijke primaten.
• Ook andere dieren lijden door de hengelsport. Afval veroorzaakt door vissers is een groot gevaar voor wilde dieren zoals muizen, zwanen en egels.