Undercoverbeelden: Schedels werden opengesneden, verzakte organen bleven onbehandeld bij de Cleveland Clinic
Dieren werden geïnjecteerd met gifstoffen die hun lichamen beschadigden en met minimale pijnstilling opengesneden, opzettelijk gefokt zodat hun inwendige organen uit hun lichaam zouden puilen en in overvolle kooien gehouden. Een werknemer beschreef de vermijdbare sterfte van dieren zelfs als ‘aanvaardbaar’.
PETA US voerde zes maanden lang een undercoveronderzoek uit naar een van de bekendste laboratoria in de VS – de Cleveland Clinic.
Schedels opengesneden
Experimentatoren in de Cleveland Clinic noemen het een ‘cranial window’. Minder eufemistisch is het een gat in de schedel van een muis dat de hersenen blootlegt en bedekt is met een glasplaat.
Onderzoekers snijden in het kopje, boren in de schedel om de hersenen bloot te leggen, en zuigen delen ervan weg, waardoor de hippocampus bloot komt te liggen. Een glazen dekplaatje wordt over het blootgelegde deel van de hersenen geplaatst, en een roestvrijstalen ‘hoofdkap’ wordt op de schedel van de muis gelijmd. De muis krijgt alleen op de dag van de operatie en de volgende dag pijnstilling. Deze pijnlijke, ingrijpende experimenten worden zogenaamd uitgevoerd om te zien wat er met ‘de hersenaandoening’ gebeurt. ‘De structuur, de functie en het gedrag’ van het brein van een muis is echter weinig relevant voor het menselijk brein.
Dieren wiens ingewanden eruit puilen
Onderzoekers in de Cleveland Clinic fokken opzettelijk muizen die gevoelig zijn voor verzakking van de bekkenorganen – waarbij de baarmoeder, de blaas of rectaal weefsel niet op zijn plaats blijft en zelfs uit het lichaam puilt. Een muis, door de onderzoeker Daisy genoemd, had een bloederige rectale verzakking – een zeer pijnlijke aandoening waarbij een deel van het rectum uit de anus steekt. Ze moest haar uit het lichaam stekende rectumweefsel minstens 10 weken lang door haar ligstro slepen, en ze liep met haar achterpoten onnatuurlijk gespreid, alsof ze geen druk op haar onderbuik wilde uitoefenen.
Daisy en andere muizen, waarvan sommige “enorme” verzakkingen hadden, werden volgens de assistent van de onderzoeker herhaaldelijk gefokt en hun werd pijnstillers ontzegd. Op de vraag om Daisy iets te geven om het haar meer comfortabel te maken, antwoordde de assistent: “Nee, er is niets.” Ze voegde eraan toe dat als muizen zoals Daisy “wegkwijnen” en stoppen met fokken, ze pas na een jaar van zulke ellende zouden worden vergast – wat uiteindelijk Daisy’s lot was.
Een andere muis, Lily genaamd, liep langzaam en leunde voorover met haar poten gespreid vanwege haar pijnlijke, onbehandelde aandoening. Stel je voor dat een hond of kat op deze manier wordt behandeld. Maar natuurlijk lijden muizen net zo veel als zij zouden lijden – de mate waarin ze pijn voelen staat niet in verhouding tot hun grootte.
Verlamde muizen slepen zichzelf rond om te eten
Onderzoekers injecteerden muizen met een chemische stof die een ontstekingsziekte in het centrale zenuwstelsel veroorzaakte, waardoor ze moeite hadden om te lopen en met hun achterpoten sleepten. Blijkbaar wordt dit gedaan om multiple sclerosis na te bootsen – ook al vertoont wat er bij muizen gebeurt weinig gelijkenis met wat er bij mensen met deze ziekte gebeurt. De pijnlijke toestand van de muizen was verwacht, dus werd hun lijdensweg volgens een medewerker niet gemeld aan het diergeneeskundige personeel, tenzij hun verlamming ook in hun voorpoten optrad of ze een huidaandoening ontwikkelden zoals ‘urine scalding’, veroorzaakt door het onvermogen om hun onderlichaam te bewegen.
De onderzoeker zag dat sommige muizen in dit experiment kracht verloren in hun onderste ledematen en helemaal niet meer konden lopen. Ze hadden geen andere keuze dan te proberen te kruipen en zichzelf voort te slepen om bij hun voedsel te komen.
Onderzoekers sneden in hun rug en scheidden hun spieren van hun ruggenwervels zodat ze foto’s konden maken van hun ruggenmerg.
Dood ze ‘omdat ze lelijk zijn’
Muizen die gebruikt werden in een nierziekte-experiment ontwikkelden enorme rauwe, rode huidgezwellen en huidletsel. Een muis krabde voortdurend aan een gezwel dat bijna de helft van haar gezicht bedekte en druk bleef uitoefenen op haar oog. Toen diergeneeskundige technici de onderzoeker vertelden dat deze muizen pijn hadden, zei de onderzoeker blijkbaar dat ze de muizen wilden “doden”, “alleen maar omdat ze lelijk zijn”.
Een muis had een pijnlijke zweer over zijn hele rug van ongeveer 7,5 centimeter lang. Zijn vacht was uitgevallen en zijn huid was rood. Een andere muis had een zweer op haar onderrug zo groot als een duim, bedekt met een dikke korst. Nog een andere muis had een 5 centimeter lange zweer aan zijn rechterzijde.
Een diergeneeskundige technicus zei dat deze muizen “krabden en de verwondingen verrot bijten”, zoals muizen die in het experiment werden gebruikt “altijd” deden.
Maar de onderzoeker zag deze muizen nooit een behandeling of verlichting voor hun wonden krijgen, zoals zalf tegen de jeuk of pijnstillers.
Dieren worden gek door extreme drukte
Muizen in de Cleveland Clinic werden in kooien ter grootte van een schoenendoos gepropt – tot vijf volwassen muizen per kooi of twee volwassenen met een nestje baby’s. De muizen die alleen in een kooi zaten, deden het niet beter – in plaats van gezelschap kregen ze niet veel meer dan een papieren zakdoekje.
Het personeel slaagde er vaak niet in om nesten of extra volwassenen uit de kooien te verwijderen voordat er nieuwe nesten werden geboren. Dit leidde tot het vertrappen en zelfs kannibaliseren van de baby’s door hun zwaar gestreste ouders in de ondraaglijk onnatuurlijke omstandigheden.
Een dierenarts van de Cleveland Clinic zei dat “in het grote geheel” dergelijke sterfgevallen “min of meer acceptabel” waren.
Andere muizen werden gewoonweg ergens achtergelaten en vergeten.
Drie muizen werden urenlang zonder voedsel of water in een kartonnen emmer achtergelaten. Toen geen enkele onderzoeksgroep de verantwoordelijk voor hen nam, zei een toezichthouder dat “het toch niet zo is dat ze ermee in de problemen zouden komen”.
Er werden nog zes muizen aangetroffen die in een andere emmer achtergelaten waren. Twee werden er in een kooi bij het afval gevonden. Een van de assistenten van een onderzoeker liet een muis meer dan een uur naar adem happen voordat ze uiteindelijk werd geëuthanaseerd.
Varkens gebruikt als levende ademhalingsoefeningspoppen
Andere soorten leden ook in de Cleveland Clinic. Sociale, speelse varkens werden alleen gehouden in kale hokken. Een medewerker zei dat sommige werden gebruikt “voor nieuwe artsen om op te oefenen”, terwijl andere werden onderworpen aan experimentele rectale operaties.
Je kunt dieren in laboratoria helpen
Miljoenen dieren als Daisy en Lily worden ook in Nederlandse laboratoria gekweld en vervolgens gedood. Alleen al in 2018 werden er in Nederland 448.399 ingrepen uitgevoerd op dieren. We moeten opkomen voor elke muis, elke rat, elk varken en elk ander individueel dier dat in een verouderde en onwetenschappelijke test aan een slopende ziekte lijdt.
Doe samen met PETA een beroep op de Nederlandse regering om alle experimenten op apen te beëindigen:
